24 juni t/m 1 juli 2023 hebben 6 leden van de Uglyclub een toertocht gemaakt naar Oostenrijk / Italie.
Er is in 8 dagen 2500 kilometer gereden.

Hier volgt een verslag van de trip; dit keer niet geschreven door Eagle maar door Spyker.
De reden lees je in dit verslag.

Ugly tour 2023 Oostenrijk / Italie

Ugly tour 2023

Voorjaar 2022. De voorbereidingen voor de 20e ugly tour beginnen. Al een tijdje speelt er in mijn hoofd om er iets speciaals van te maken. 20 jaar met je vrienden op pad is toch een mooie mijlpaal. Dat mocht niet zo maar voorbij gaan.
Normaal gaan we de laatste jaren 5 dagen op pad maar het leek mij fantastisch om deze keer 8 dagen te gaan zodat we wat verder weg konden en enkele grote berg passen te rijden. Er waren immers ugly's die deze passen alleen van foto's kenden maar nog nooit gereden hadden.
De eerste uitdaging was een week te vinden dat iedereen mee kon. Dat viel nog niet mee i.v.m. vakanties die al min of meer afgesproken waren. Toen ook de laatste ugly het er thuis had doorgedrukt kwamen we uit op de week van 24 juni t/m 1 juli. Er was alleen even geen beeld en geluid daar thuis maar dat moest hij maar even op de koop toe nemen.
Langzaam onstonden de plannen om met zijn zevenen op pad te gaan. Overnachtingen zoeken voor 7 personen want ter plekke wat zoeken is niet te doen. Rekening houden met de kilometers per dag om precies uit te komen en aan ieders wensen te voldoen. Kijken welke routes te nemen voor de mooie bergen en wegen.

Tot dat op 11 november het bericht van Eagle kwam dat hij niet mee ging omdat hij het niet zo meer heeft op de afdalingen en dat deze afdalingen hem te gortig worden.
Dat sloeg natuurlijk in als een bom en iedereen baalde daar enorm van. Er werd zelfs geopperd om de tour te heroverwegen omdat er nog niets geboekt was volgens Wolfie.
Dat klopte dus niet want alles was al geboekt en de routes waren zo goed als klaar, evenals de powerpoint presentatie. Eagle vond dat we het te zwaar maakte en dat hij niets met een jubileum heeft en vond dat we moesten gaan. Zo gezegd zo gedaan. En toen waren er nog 6..........

24 juni 2023. Oerclubhuis bij Bully. 07.30 uur. Tijd voor koffie.
Het uitzwaai comite was compleet met Bully en Eagle die achter bleven en de nodige vrouwen en kinderen. Na de gebruikelijke groepsfoto reden we om 07.55 weg uit Hattem voor de 20e tour.
De Harley heren hadden zich goed voorbereid en hadden een camelbak opgeknoopt zodat ze onderweg een slokkie konden drinken. Dit bleek gezien het weer van deze week een uitstekende keuze.
Het was namelijk de eerste dag al 31 graden. Waarschijnlijk door de hitte bevangen reed Spyker als kopman rap door de bochten. Iets te rap want toen hij in de spiegel keek was iedereen uit zijn spiegel verdwenen. Een bocht gemist die de rest wel volgde op de TomTom. Na een belletje en een kleine zoektocht was de posse weer compleet en vervolgde we onze weg. De rest van de reis verliep zeer voorspoedig en na 490 kilometer kwamen we om 17.45 aan bij het geboekte adres.
Daar werd echter door de zoon des huizes de fiets gepakt en moesten wij hem enkele minuten volgen om vervolgens op een totaal andere lokatie terecht te komen dan wij geboekt hadden.
I.p.v. een 90 M2 appartement met uitzicht op de bergen zaten we in een zweethok in het dorp met uitzicht op de plaatselijke bank en 2 slaapkamers in de kelder.Dit is uiteraard gemeld via een review op booking.com.
De harley van Soundman vertoonde de eerste gebreken, alle lampjes vielen uit en er zou gesleuteld moeten worden maar na enkele biertjes bleef het bij een kleine inspectie die geen oplossing bood.
Nadat Wolfie de meegenomen macaroni bereid had zijn Fokke en Sukke op de stoep voor het onderkomen gaan zitten om nog enigzins een verkoelend briesje wind op te pakken in de zwoele avond.
Onder het genot van een koude kletser werd iedere voorbijganger begroet, vaak met de opmerking: Goeindag evn, mooi dai der bint. De een vond het leuker dan de ander :-)

Dag 2, op naar Oostenrijk. 380 kilometer met heel veel rontondes en heel veel kerkjes in de dorpjes met als gevolg dat het niet heel veel opschoot de zondag. Gelukkig was het weer erg warm en met het vooruitzicht van een vers getapt biertje in de B&B werd er besloten om een stukje snelweg te nemen. Jammer, file. Na enkele kilometers tussen de auto's door gemanoeuvreerd te hebben de afslag genomen en onze weg binnendoor vervolgd. Daar werd het direct super mooi om te rijden in een schitterende omgeving.
Om 15.30 arriveerde we in Jungholz bij de B&B. Dat was een mooi verblijf en bier kon gepakt worden uit de koelkast als er maar geturft werd.
Voor het diner was er een leuk restaurant op loopafstand waar lekkere schnitzels gegeten kunnen worden werd ons door de eigenaresse verteld. Achterlangs over het pad............ Wat er niet bij verteld werd was dat het stijgingspercentage zelfs niet in de tour de france gehaald wordt. Kolere wat een klim. Zwetend en hijgend zaten we we met 3 man te wachten op de rest. Hadden die dan een nog beroerdere conditie? Niets bleek minder waar, er waren er 2 wezen zwemmen in het berg meertje met het bordje "verboden te zwemmen". Daar kwam Wolvie achter toen die de natte onderbroek van Hekkie in zijn gezicht kreeg. Wel heerlijk gegeten met een mooi uitzicht. Zowel de bediening als de omgeving. Na nog wat biertjes genuttigd te hebben en op de tablet naar het probleem van de ontbrekende lampjes te zoeken was het tijd om te slapen na een vermoeiende dag.
'
Op dag 3 koersten we richting Italie en was het bij vertrek om 08.15 uur al warm. De rest van de dag gereden in een zinderende 37 graden waardoor we enkele extra stops hebben gemaakt om te drinken. Ook een peperdure vette kippepoot moest er aan geloven. Door een wegafsluiting boven op de berg moesten we omdraaien i.v.m. kans op beschadiging harley belt en hebben 42 kilometer omgereden. Was wel een mooie weg dus niet erg. Via de saaie en drukke Fernpass naar de mooie en hoge Timmelsjoch waar het een paar graden koeler was.
Aangekomen in Sulden Italie om 17.15 en na 350 warme kilometers konden we de motoren voor de B&B op de stoep parkeren. Nadat Spyker zich gemeld had bij de receptie leek het hem beter om eerst maar te gaan zitten met een koude halve liter. Om niet om te vallen na een 2e halve liter toen maar naar de kamer gegaan om te installeren en te douchen waarna er op het terras gekaart werd en verder gedronken tot het eten geserveerd werd. De avond binnen door gebracht met een drankje en een kaartje.
's Morgens een fantastisch ontbijt en bij het aankleden om weer on the road te gaan bleek dat de laarzen en sokken van enkele heren verwisseld waren. Dat kon er maar 1 gedaan hebben. #
Tijdens deze week kwamen we er ook achter dat Wolfie 100% in aanmerking komt voor het speldje wat reeds al bij enkele ugly's in bezit is. Hij heeft daar erg zijn best voor gedaan dus daar komt nog wel een vervolg op.

Om de drukte voor te zijn op de Stelvio al weer om 08.15 uur vertrokken voor de mooiste dag van de week. De lampjes van de motor van Soundman waren nog steeds een raadsel.
Na 48 haarspeldbochten omhoog gereden te hebben in het steeds kaler en ruiger wordende landschap arriveerden we om 09.00 op de top op 2758 meter boven zee niveau.
Ineens deden de lampjes van Soundman het ook weer spontaan en was hij van het getik van het relais om de 7 seconden af.
Daar werden de nodige t-shirts en andere souveniers ingeslagen om vervolgens 40 haarspeld bochten naar beneden te rijden richting Bormio waar we een baakie pleur zouden drinken. Dat viel nog niet mee om een tent te vinden die open was maar uiteindelijk wel weer gelukt.
Toen weer een heel stuk terug omhoog om linksaf te slaan op de stelvio en te beginnen aan de afdaling van de Umbrailpass en Zwitserland in te rijden. Schitterend omgeving en prachtig gereden.
Vervolgens via de Silvretta pass naar Gaschurn waar ze vergeten waren dat we zouden komen. Toen we om 16.30 uur de motoren parkeerde kwam moeke aangelopen en snapte er niets van maar na een kleine zoektocht was de zoon des huizes bereid gevonden de deur en luiken te openen. Eenmaal gesetteld werden we gek van de buurman die nog fanatiek aan het klussen was en van de vele vliegen. Lampie en Hekkie nog wat boodschappen gedaan waarna er een lekkere nasi maaltijd bereid werd door Soundman.
Deze dag was de temperatuur wat aangenamer, op de toppen zelfs een heerlijke 14 graden en 's avonds lekker binnen gezeten.

Dag 5.... Begon met een paar spettertjes regen maar dat stelde weinig voor, 08.00 uur vertrek na een zelf gemaakt ontbijtje. Via Liechtenstein, Zwitserland langs de bodensee weer naar Duitsland waar we eindelijk weer door konden rijden zonder al te veel stoplichten, dorpjes en rontondes.
En toen...... We reden netjes 80 waar je 100 mag in het begin van het zwarte woudtoen oom agent achter ons kwam rijden. Wij grapjes maken dat hij geen vrienden heeft om mee te rijden totdat hij na 5 minuten naast de 2 harley's kwam rijden en geintresseerd keek. Tot zover de fijne trip. Bordje volg polizei aan. Mee naar het politieburo in Rottweill. Daar decibelmeter eraan en na anderhalf uur de uitslag. Te luid allebei en mochten niet verder. Motor laten staan, boete betalen en naar motel en de volgende morgen met busje met aanhager over de grens naar Strasbourg Frankrijk en met z'n tweeen naar huis. Overnacht bij Ed in Luxembourg en vrijdag naar huis met nog een 3 uur durende vertraging bij Roermond omdat de accu van Soundman het niet meer zag zitten. Moe en teleurgesteld maar wel veilig vrijdagavond een uur of 8 thuis.
De overgebleven 4 allroad rijders na 3 uur wachten in de hitte buiten de spijlen van het hermetisch afgesloten politie terein weer op pad om de laatste 60 kilometer te rijden naar Bad Rippoldsau Schapbach. Daar wachte ons een verrasing en hebben we onze vraagtekens erbij gezet. Echtpaar uit Moldavie, gebrekkig westerse talen sprekend met ijskoude warsteiners. Dat dan weer wel. Alleen die waren halverwege de avond al op en na nog een Becks gevonden te hebben stopte hij ermee want hij moest er weer vroeg uit. Klaverjassen dan maar afgebroken [ hoeft met z'n vieren in ieder geval niet te vragen wie er wil kaarten ! ] en naar bed in het zeer gedateerde pension. Wel ieder zijn eigen kamer omdat er 2 man ontbraken en nog even gedacht om in het grote bad in de slaapkamer te gaan zitten. Heel oude bende maar wel schoon en bier, diner en ontbijt voor een scheintje.Dat past de penningmeester dan wel weer.
Kortom, uiteindelijk een verschrikkelijke kut dag maar we zijn nog gezond en moeten verder.

Dag 6 uitgeslapen tot 07.15 uur en na een goed ontbijt om 09.15 weggereden voor een fantastische trip door het zwarte woud. Heeeel veel bochten, mooi weer alleen eind van de middag wat drupjes. Bij de rechte afdalingen werd door Mildred, Wolvie en Spyker bij gelijke snelheid de koppeling ingetrokken en haalden de varadero broeders de bmw snel in. Toch iets met kilo's te maken??
Bovendien waren we de 4e cardo drager ook een beetje zat. Ik heb veel nieuwe kreten gehoord deze week. In plaats van rustig om je heen te kijken en te genieten van de vrijheid en omgeving galmde het regelmatig door je helm "Ik trap die ster van je mercedes", "vuile bloedhoer" enz.
Om 15.00 uur op plaats van bestemming Albergo Restaurante Da Franco in Büchenbeuren. Daar schrok Mildred oprecht van de vrouw des huizes, heel veel vrouw. Nadat ze strompelend de buitentrap opgeklommen was om ons de zeer "moderne" doch uiterst gedateerde kamers te tonen ons maar opgefrist en gewacht tot de Pizzeria open ging zodat we daar konden kaarten en een drankje te nuttigen.
De eigenaar had zo uit de serie de sopranos kunnen komen maar de bediening en het eten was goed. De lucht in de toiletten daarin tegen was niet te harden, met recht een enorme zeiklucht.
Na nog een conversatie op hoog niveau met de lokale bevolking [ iets met de kreet auslander raus toen er 2 overgepigmenteerde mensen aankwamen ] ons bedje opgezocht.
De overige 2 ugly's nog even geapped die zich bij Ed vol liepen lopen en de oogjes dicht gedaan.

Ontbijt was prima voor elkaar en om 09.00 uur vertrokken. Eerst langs Briedel en de moesel en daarna weer veel mooie bochten door de vulkaaneifel alwaar we de bronsige herten weer hoorden brullen....
Deze dag is het eerst bewolkt en niet al te warm maar na al die warme dagen is dat niet erg. Tegen de middag begon de zon weer te schijnen en liep de temperatuur weer wat op.
Onderweg passeerde we de Nurnburgring en daar hebben we langs de kant van de weg even staan kijken hoe ze aan het racen waren. Dat ging enorm hard en een Toyota Yaris is voor mij nooit meer hetzelfde.
Toen we wegreden bleek dat een bepaald iemand, niet bij naam genoemd zijn TomTom vergeten was uit zijn koffer te halen. Daarom stopte we even op een met grind bezaaide parkeerplaats waar de persoon in kwestie een beetje onhandig afstapte en een domino effect veroorzaakte waardoor er 2 motoren opgeraapt moesten worden. Na een vluchtige schade controle en excuses doorgereden waarna we door een klein navigatie foutje op een vies steil geitenweggetje terecht kwamen. Beneden aangekomen bleek de brug waar we over moesten ingestort te zijn. Na een paar foto's gemaakt te hebben toch nog even de schade goed bekeken.
Kofferset beugels verbogen, valbeugel en koffer beschadigd, nummerplaat scheef en iets aan stuur verbogen. Andere motor knipperlicht los, koffer beschadingd en overige krassen. Viel dus toch vies tegen. Het idee van 3 nieuwe African Twins adventure motoren kwam even in onze gedachte op maar dat was te gek voor de verzekering vermoeden wij. 3 weken later wordt de motor door een schade expert beoordeeld.
Geitenpad weer terug en de route vervolgd om vervolgens om 16.00 uur bij ons appartement aan te komen. Even zoeken op het industrieterrein en achteraf gelegen lag een fantastisch appartement voor weinig geld. Na de biertjes en voor sommigen even een dutje van een uur naar een restaurant gelopen waar een van de beste snitzels ooit verorbert werden. Zette je je lege glas bier op tafel stond er binnen een nanoseconde een nieuwe voor je op tafel. En dat alles voor 25 euro de neus.
Daarna nog even 2 boompjes gekaart en om 23.00 uur naar bed.

Laatste dag om 07.30 uur opgestapt om vervolgens het eerste stuk binnendoor en het laatste stuk snelweg om om 10.45 uur iedereen te verrassen met onze vroege thuis komst. Gelukkig schakelt Hekkie snel en stond de koffie toch voor ons klaar.
Al met al iedereen weer veilig thuis gekomen maar doodzonde dat we de 2 harley ugly's achter moesten laten 3 dagen geleden. Gelukkig hebben zij ook nog mooi door de ardennen gereden en ook veilig thuis gekomen. Ondanks dat was het een grandioze week en heb ik erg genoten. Ugly's, harstikke bedankt voor de gezellige week.

Spyker